-bahasa sato-

Hiji mangsa ki Ihan rek Nagih bayaran ka si Mi’un, urut biaya
pelatihan Ucing tea,,,
Ki Ihan ngajugjug ka imah si Mi’un, geus nepi di hareupeun
imah si Mi’un, kasampak aya Gogog si mi’un nu ngajaga imah
keur nagog di lawang Panto.

Ki Ihan langsung nanya ka eta Gogog, ma’lum Gogog pinter
hasil didikan ki Ihan oge sabulan katukang.

“Bleki… mana dunungan maneh ???” Tanya ki Ihan ka Gogog nu
di aranan si Bleki eta.
Si Bleki ulugag euleugeug ka jero imah,nandakeun dunungan
na (si Mi ’un) aya di jero.

“ooohhh.. Aya di Jero ??? ki Ihan nuluykeun nanya.
Si Bleki unggeuk – unggeukan , nandakeun ngajawab heueuh
aya.

“bejakeun atuh aya dewek didieu kituh” ceuk ki Ihan bari
tutunjuk kajero imah.
Si Bleki ngadon gigideug,

“ heuh… sok tempo kajero, keur naon dunungan maneh…??
''

Si Bleki ngingkig ka jero imah, tuluy asup ka kamar dunungan
na da apal si Mi ’un aya di kamar jeung dunungan istri.
Teu lila si Bleki balik deui kaluar nepungan ki Ihan, nu ngadagoan
dina teras.

“ keur naon dunungan maneh di jero ??” Tanya ki ihan.

Si Bleki ngahuleng sakeudeung, geus kitu si Bleki elel elel an,
letah na kaluar bari ngos – engosan siga nu cape, tuluy
ngagoler, nangtung deui, depa, nangtung deui bari tuluy ngelel
jeung engos –engosan.

“heup-heup-heup… geus tong dituluykeun,dewek ge rek balik
deui meungpeung pamajikan dewek ge aya di imah… bejakeun
we tadi aya dewek. Kadieu” ceuk ki Ihan bari tuluy ngaleos
rusuh....